TOPLULUKLAR
HERMETİSTLER
Rönesans Hermetistleri inançlarını ve ayinlerini Kilise’den saklayan, gizli bir topluluktu.
Yazıtları 2. yüzyıl Yunanistanı’na, insan, tanrılar ve Dünya arasındaki uygun ilişki ve simya gibi konulardan bahseden eserlere dayanır. 1460 yılında, yazıtlar Pistoia’ya ulaştığında batı dünyasıyla tanıştılar. Gösterişli bir Floransalı olan Marsilio Ficino tarafından metinlerin Latince’ye çevirileri yapıldı ve tüm İtalya’ya yayıldı.
Hermetist inanışın bu yeniden dirilişi, dindaşı bir hiyerarşi reddine odaklanıyordu. Buna göre insan tıpkı Tanrı gibi, içinde evreni taşırdı, evrenin her bir parçası bütününün bir yansıması demekti. Böylece, insan, evrenin merkezi olarak görülebilirdi.
Hermetisizm yer altına inmeye zorlanmıştı çünkü onlara göre eğer insan Tanrı’yı kapsayabiliyorsa, Kilise’nin ne işlevi kalıyordu?
Koro çalışmaları için yer sağlayan hayırsever bir hami olmak, görünüşe göre, cazip bir alternatife benzemiyordu.
JÜBİLE DANSÇILARI
Jübile aslında günahların ve yapılanların affedildiği, 100 yılda bir yapılan bir kutlama idi. Pratikte ise, Jübileler hacılardan para koparmak için 25 yılda bir yapılırdı; tüm bu tören hileli bir engelli koşuya dönüşmüştü. Günahların bağışlanması için dört bazilika ziyaret edilmeliydi. Basit, değil mi? Değil. Romalılar dört bazilikaya toplam otuz ziyaret yapmalı, yabancılar on beş ziyaret yapmalıydı. Talihsiz hacı adayları her bazilikada, farklı günlerde Papa’nın ya da diğer kardinallerin gümüş bir balyozla önündeki duvarı kırdığı kutsal bir kapıdan geçmek zorundaydı. Her kapının önündeki duvar yıkıldığında, azimle duvarın parçaları için kavgaya tutuşan yaygaracı kalabalıktan yaralananlar olurdu. 1450 yılında yüzlerce hacı kiliseler arasındaki koşuşturmada ezilerek ölümcül şekilde yaralanmıştı.
Halk bu gittikçe büyüyen olayların çılgınlığından o kadar etkilenmişti ki, Jübile dansçıları Jübile’nin bitimini takip eden birkaç yıl daha olayların etkisini unutturmak için sokaklarda kalırdı.
MİMARLAR
Floransa mimarisinin sert, geometrik brütalizmine karşılık, Rönesans dönemi Roma mimarisi klasik sütunları, yapısal elementleri ve dekoratif süslemeleri ile Klasik orana gerçek bir dönüş yapmış, bunun yanında Floransa’dan devasa palazzo blokları gibi yeni fikirler de devşirmişti. Roma’daki birçok mimar kuzeyden gelmiş olsa da, eski harabelerden ilham almış ve Antik Roma yapılarıyla şehrin her yerinde etkileşim halinde olmuşlardı. Romalı mimarlar kendilerini insan tarihini tamamlıyor, mükemmel şehir manzaraları ile insan iradesinin temel dışa vurumunu yansıtıyor olarak görüyorlardı.
Bu biçimlendirilmiş ifade geleneğinden Bramante ve Michalangelo gibi unutulmaz Rönesans mimarları çıktı.
ROMULUS’UN TAKİPÇİLERİ
Tarih kitaplarında Romulus’un Takipçileri hakkında pek bir şey yazmaz, ama benim bulduklarıma göre, bunlar Roma’nın altındaki bazı terk edilmiş yerlerde faaliyet gösteren bir pagan tarikatıydı. Tarikat, kurtlar tarafından büyütüldüğü söylenen, Roma’nın mitolojik kurucusu Romulus’a taparlardı. Takipçiler Romulus’un yarı kurt yarı insan olduğuna inanırlardı, bu da eski moda kılıklarını ve kötü yemek görgülerini açıklamaktadır.
KİŞİLER
BARTOLOMEO D’ALVIANO
Doğum Tarihi: 1455.
Meslek: Condottiero.
İtalya’nın merkezindeki Alviano kasabasında doğan Bartolomeo zeki ve yetenekli bir asker olarak büyüdü. Venedik’te geçirdiği ve Ezio Auditore’ye, onun Silvio Barbarigo ve Arsenal’den Dante Moro’ya karşı olan savaşında yardım ettiği bir kaç yıldan sonra, Orsini bölgesini ele geçirmeye çalışan Papa VI. Alexander’a (Rodrigo Borgia) karşı 1496 yılında Orsini ailesine katıldı.
Cesare onu öldürtmeden bir kaç yıl önce Papa’nın en büyük oğlu, Gandia Dükü Juan Borgia, Orsinilere karşı ahmakça bir hevesle savaş açtı. Bracciano kuşatması sırasında Bartolomeo, boynunda “Geçmeme izin verin, ben Gandia Dükü’nün elçisiyim.” yazan bir levha asılı bir eşeği dışarı gönderdi. Eşeğin kuyruğuna asılı bir mektup çok daha ağır hakaretler içeriyordu.
Bracciano’daki zaferinden sonra Bartolomeo Roma’ya taşındı ve tekrar evlendi. Evet, Pantasilea Baglioni Bartolomeo’nun ilk eşi değildi. İşin garibi, ilk eşi kendisine ikiziymiş gibi benzeyen ve 1497 yılındaki Borgia saldırısında ölen Bartolomea Orsini idi. Bartolomeo aynı yıl Pantasilea ile evlendi ve hemen ardından, Cesare’nin ordusundan, Baron de Valois önderliğindeki Fransız birliğiyle savaşa tutuştu. Eşler gidip gelir, ama savaşlar devam ederdi, değil mi?
1503 yılında, Bartolomeo İspanya Kralı II. Ferdinand tarafından İspanya ordusuna Fransızları yenmek ve Naples Krallığı’nı ele geçirmek üzere kiralandı. Ertesi yıl Bartolomeo Kutsal Roma İmparatoru I. Maximilian’ı yenerek Trieste ve Gorizia’yı ele geçirdi. Bundan etkilenen Venedik onu Yönetici General rütbesine getirdi.
Bartolomeo için her şey günlük güneşlikti, ta ki felaketle sonuçlanan 1509’daki Agnadello Savaşı’na kadar; Bartolomeo çarpışmaktan kaçınma emrine uymamış ve Fransız ordusuna direk saldırmıştı.
Savaş kaybedildi, Bartolomeo Fransızlar tarafından yaralandı ve esir edildi, ve Venedik “fethetmesi sekizyüz yıllık efora malolan” Lombardy bölgesini kaybetti.
Öfkelenen Venedik, Bartolomeo’nun, Fransız komutanının “paha biçilemez bir Venedik eserini” çaldığı ve kendisinin onu kurtarmaya çalıştığı iddialarına rağmen ona yardım etmeyi reddetti.
Bartolomeo 1513 yılına kadar Fransız zindanlarında tutsak kaldı. Ama Fransızlar, hepimizin bildiği gibi, çok bağışlayıcıdırlar. Hapisten onlar için savaşması karşılığında salıverildi, ve Bartolomeo yalnızca 300 adamla 1515 yılında İsviçrelileri yenmeyi başardı.
O yıl daha sonra, eskiden sahip olduğu Venedik Ordusu Generali şanını geri kazandığında, Brescia’yı kuşattığı sırada öldü.
Venedik, cesedini büyük bir seremoniyle karşıladı ve onu Santo Stefano kilisesine defnetti.
CATERINA SFORZA
Doğum Tarihi: 1463.
Meslek: Forlì Kontesi, Soylu.
Evlilik vasıtasıyla kontes olan Caterina’nın Forlì’ye ulaşmasından çok önce bile adı çıkmıştı. Milano Sarayı’nda büyüyen Caterina, Dük olan babası tarafından savaş sanatlarında eğitim görürken, bir yandan da klasik eğitimini sürdürdü. Sarayda, Caterina’nın ayrıca simya ve avcılık alanlarında da tutkusu ortaya çıkmıştı.
1473’te 10 yaşındayken, Caterina Papa’nın yeğeni Girolamo Riario ile nişanlandı. Evliliklerini Caterina 14 yaşına geldiğinde tamamladılar.
Roma’ya gittiğinde, saraydaki en cana yakın asilzadelerden biri olarak duyuldu, buna karşılık kocası en merhametsizlerinden biri olmasıyla ünlenmişti. Papa’nın kardeşinin erken ölümüyle, Girolamo Imola ve Forlì Lordu unvanlarını alarak daha da güçlenmişti.
Papa öldüğünde, yağmacılar Roma’yı yağmaladılar ve Caterina’nın konağını yıktılar. Korkmayan Caterina, 7 aylık hamile olmasına rağmen at üstünde Castel Sant’Angelo’ya vardı ve toplar ve askerler ile Vatikan’ı savundu.
1484’te ailesiyle birlikte Forlì’ye yerleşti. Kocasına karşı kin besleyen biri tarafından para almış olan Orsi Kardeşler 1488’de Girolamo’yu öldürdüler. Sonuçta, Caterina Forlì ve Imola’nın yöneticisi oldu.
Hiç zaman kaybetmeden komşu yönetimlerin dostluğunu kazandı, vergi sistemini düzenledi ve askerleri bizzat eğitti. Barışı savunuyor olsa da, etrafındakiler zarar gördüğünde ceza olarak düşmanlarının karılarını ve çocuklarını öldürterek şiddetli bir intikam alırdı. Forlì Papa’nın oğlu Cesare Borgia’nın saldırısı altındayken, Papa’ya veba yaralarına sürdüğü bir mektup yollamıştı.
Sonuçta, 1499 yılında Cesare Borgia Forlì ve Caterina’yı mağlup etti. Caterina esir alındı ve Roma’ya, onu bir yıl esir tutan ve oğluyla birlikte tecavüz ettiği söylenen Rodrigo Borgia’ya gönderildi. Vatikan’dan salıverildiğinde, saçları beyazlamış haldeydi. Floransa’ya sürgün edilen Caterina 1509 yılında zatürreden öldü.
CLAUDIA AUDITORE
Doğum Tarihi: 1461.
Meslek: Soylu.
Giovanni ve Maria Auditore’nin üçüncü çocukları ve ailedeki ilk kız çocuk olan Claudia Floransa yüksek sosyetesinde oldukça ayrıcalıklı bir hayat yaşadı. Giovanni’nin ve iki kardeşinin öldürülmesinden sonra, bu tamamen değişti. Claudia, Ezio ve Maria ile Monteriggioni’ye, Mario amcasının Villa’sının güvenliğine kaçtı.
Ezio katillerden intikam almaya gitmişken Claudia Villa’da kaldı ve yarı-komadaki annesiyle ilgilendi. Arkeologlar tarafından ortaya çıkarılan bir kayıt defteri nispeten daha az heyecan verici bir gerçeği gösterir. Villa’nın mali işlerini yönetmekle geçen aylar arasında, kısa periyotlar halindeki aktiviteler Ezio’nun ziyaretleri ile finanse edildi ve Claudia, onarımları abisinin seyahatleri sırasında kazandığı paralarla gerçekleştirdi.
Onun ilgisi altında şehir tekrar gelişti ve Monteriggioni yeni bir bolluk çağına girdi. Ancak, Claudia, çok sevdiği dünyadan tecrit haldeydi. “Ezio’nun maceralarını dinlemek bana yalnızca kendi eksikliğimi hatırlatıyor. Çocukken hayalini kurduğum hayat bu değil. Ezio anlamıyor. Bana karşı çok hassas davranıyor, bu hapisten kaçacağım günü hayal bile edemiyorum”, yazıyordu 1495 Temmuz tarihli üzücü bir mektubunda.
CRISTINA VESPUCCI
Doğum Tarihi: 1459.
Meslek: Öğrenci, Soylu.
Cristina Vespucci tanınmış bir Floransalı güzel ve aralarında kendisini birkaç tablosunda model olarak kullanan Botticelli de olan bir çok sanatçının favorisi idi. Babasının muhafızları tarafından tutulan kayıtlar Ezio’nun onu sıkça ziyaret ettiğini ve muhafızları onu evin yakınına girerken asla yakalayamadıklarından, Ezio’nun “inanılmaz derecede maharetli” olduğunu söyler.
Görünüşünün yanında, Cristina bir şekilde, oldukça ünlü bir kıtanın ismine sahip olan kuzeninin kariyerinde bir sıçrama yapmasını sağlamışa benziyor. Cristina’nın ve diğer tanınmış konukların dışında, Lorenzo de’ Medici’nin de katılmış olduğu bir akşam yemeğinde, Cristina Lorenzo ve Manfredo Soderini ile kuzeninin denizcilik alanındaki zekasını konuşmuş olmakla ünlenmiştir.
Eh, görünüşe bakılırsa, Lorenzo’yu etkilemek için onun önemini biraz abartmış ve Lorenzo, onun güzelliğiyle büyülenmiş olarak, kuzenini kiralamaya ikna olmuş. Cristina’nın “Amerigo’yu dene. Bahse varım birkaç yıl sonra gemi şirketine onun adını vereceksin” diye şaka yaptığı söylenir.
Yüzyılın en hafif kalmış sözü.
EGIDIO TROCHE
Doğum Tarihi: 1436.
Meslek: Senatör.
Egidio iki Troche kardeşten büyük olanı ve babasının izlerini takip etmekte şansı yaver gitmeyen bir Senatör’ün oğluydu. Kardeşi Francesco’nun yazdığı bir mektupta iyi niyetli bir idealist olarak tanımlanan Egidio, Senato’nun, yani Conservatori’nin demokrasinin en tepesinde olduğu Roma idaresi çağını geri getirmeye çalışmıştı. Ancak, Papalık Roma’yı tamamen kendisi için istiyordu.
Yüzyılın sonlarına doğru, Papa Roma’nın şehir planlama, kamu işleri ve finans yönetimlerini ele geçirmiş, Conservatori’ye ise daha çok festivalleri planlama işleri düşmüştü. Campidoglio yavaş yavaş yaşayan bir müzeye dönerken, diğer Senatörlerin olan biteni görmemezlikten gelmelerini izleyen Egidio’nun şevki kırılmış gibiydi: “Tüm Roma’da özgürlük ve adalet istemeye devam eden bir tek ben mi varım?” diye yazmıştı 1494 tarihli bir mektubunda. Kayıtlar, 1495 yılında Rosa in Fiore’yi sıkça ziyaret etmeye başladığını yazıyordu.
Bu arada, Egidio’nun kardeşi Francesco Papa’nın teşrifatçısı ve sekreteri olmuş, Cesare ile iyi arkadaşlar olmuşlardı, öyle iyi arkadaşlar ki kardeşi hakkında “Borgia’ların en güvenilir suikastçilerinden biri” deniyordu. Egidio tarafından 1503 yılında Venedik elçisine gönderilen ve Cesare’nin bölge hakkındaki savaş planlarını açığa çıkaran bir mektupta, onun Cesare’ye ve kardeşinin etki altındayken sırları ağzından kaçırmasına olan nefreti açıkça görülüyordu.
EZIO AUDITORE
Doğum Tarihi: 1459.
Meslek: Suikastçı.
Eh, bu deneyim neredeyse bir eğitime dönmüştü. Tarih kitaplarında Ezio’nun babası ve kardeşlerinin idamının ardından genç yaşta Floransa’yı terk etmesi hakkında bir şey yazmasa da, biz onun annesi Maria ve kız kardeşi Claudia ile Mario Amca’sının Toskana’daki Villa’sına kaçtığını biliyoruz.
Burada bir Suikastçı olarak eğitilen Ezio, idamın arkasındaki adamları, Tapınakçıları avlamak üzere yola çıktı. Ve avladı da, liderlerine, Rodrigo Borgia’ya ulaşana kadar hepsini teker teker öldürdü.
Amcasının ve diğer Suikastçılar’ın da yardımıyla, Rodrigo’nun direkt olarak Tanrı’ya ulaştığı varsayılan Vatikan’ın altındaki kadim mahzeni açma planını keşfetti. Ezio Rodrigo’yu yendi, Mahzen’e tek başına girdi ve insanlardan daha önce yaşamış bir ırkın üyesi olan, Minerva’nın görüntüsüyle konuştu.
Tüm bunları böyle yazınca kulağa oldukça gerçek dışı geliyor, değil mi? Şans eseri, bunları kanıtlamak için Animus kayıtları var, yani bunları rüyamızda görmüş falan değiliz. Tabii hepimiz şu anda bir rüyanın içinde değilsek…
FABIO ORSINI
Doğum Tarihi: 1476 veya 1477.
Meslek: Condottiero.
Sert Orsini ailesine mensup bir condottiero olan Fabio, on sekiz yaşına geldiğinde Sienalılara yardım etmek üzere Montepulciano’ya girmiş ve savaşmaya başlamıştı bile. 1498 yılında, rakip Savelli ailesine karşı savaşta Bartolomeo d’Alviano ile birlikte savaştı ve Lucrezia’nın kuzenlerinden biri olan Jeronima Borgia ile evlenerek karanlık tarafa geçti. Önceleri, Fabio yeni ailesine yardım ediyor gibi görünüyordu, ancak sonra, 1499 yılında Cesare Romagna’da iken, Tor di Nona’da mahkum olan bir arkadaşını, onun Borgialar’a olan sadakatinin zayıflamış olacağını düşünerek kurtardı.
Babası Cesare tarafından öldürüldükten sonra “ihtiyatlı davranarak kaçtı”, sonra Micheletto’nun ordusuna saldırıp kaybetti, böylece bir sürgün olarak kırsallarda dolaşmaya başladı. Kötü şöhreti adını Papa tarafından yayınlanan haydutlar listesinin başına yazdırdı.
Kısa hayatının geri kalanı boyunca savaşını sürdürdü, 1504 yılında Garigliano savaşında başından aldığı bir yarayla öldü.
FRANCESCO TROCHE
Doğum Tarihi: 1459.
Meslek: Papalık Teşrifatçısı ve Sekreteri.
Senatör Egidio Troche’nin küçük kardeşi olan Francesco Vatikan için çalışıyordu ve Papa’nın güvenilir bir ajanıydı. Yaptığı diğer şeylerin yanı sıra, Lucrezia taşrada bulunduğu sürece onu takip etmiş ve King Louis’e Lucrezia’nın Alfonso d’Este ile evlenmesine destek vermesi için baskı yapmak üzere Fransa sarayına gönderilmişti (şanslı koca numara 3, Alfonso, Lucrezia’nın önceki kocalarından farklı olarak, küçük düşürülmemeyi ya da öldürülmemeyi başarmıştı). Ayrıca Cesare de Francesco’yu 1502 yılında Louis’i Orsini ailesine verdiği desteği geri çekmesi için ikna etmek üzere Fransa’ya gitmesi için cesaretlendirmişti.
Bundan sonra biraz ayrı düşmüşler gibi görünüyor.
Pastanın üstüne vişneyi konduran olay ise, Micheletto Francesco’yu boğduktan sonrA Cesare’nin hiçbir sebep olmaksızın, bir asili, Jacopo di Santa Croce’yi bulup öldürmesiydi.
Francesco’nun bedeni Tiber nehrinde yüzmeye başladığı günlerde Cesare onu “Roma’dan kaçmakla” suçlamış ve yakalanması emrini çıkartmıştı, bu kurnaz bir politikacının basın için olmayan bir öykü uydurmasının ilk örneklerinden biriydi.
LA VOLPE
Doğum Tarihi: ?
Meslek: Hırsız.
Tarih kitaplarında La Volpe (Tilki) hakkında neredeyse hiçbir iz yoktur. Açıkça, ismi bir takma isimdir, ama kimin takma ismi olduğu bilinmez.
Savonarola’ya karşı savaşında Floransa’da Ezio’ya yardım ettikten sonra, 1498 yılında La Volpe bir kez daha kayıplara karışır ancak küçük bir kanıt kırıntısında onun tanımına uyacak bir şekilde, menekşe gözlü birinin, Vatikan seks partilerinin birinde görüldüğü, karanlıklarda gezindiği söylenmektedir. Mahkeme kayıtlarına göre ertesi gün, bazı kardinaller çantalarından İnciller hariç her şeylerinin çalınmış olduğunu fark ederler.
LEONARDO DA VINCI
Doğum Tarihi: 1452.
Meslek: Ressam, Mucit, Tasarımcı, Mimar, Bilim adamı, Mühendis.
Bir noter memuru ve köylü bir kadının gayrimeşru çocuğu olarak dünyaya gelen Leonardo da Vinci Toskana’da büyüdü. Bir gün yıldız olan birçok kişi gibi, onun da soyadı yoktu, Vinci doğduğu kasabanın ismiydi.
14 yaşındayken Floransalı bir ressam olan Verrocchio’nun yanında çıraklığa başladı, ondan kimya, teknik çizim, resim, heykeltıraşlık ve modelleme öğrendi. 20 yaşına geldiğinde, Leonardo kendi atölyesini açtı ve sonra, İtalya’da seyahat ederek, muazzam başyapıtlarından ikisini tamamladı; 1498’de “Son Akşam Yemeği” ve 1503 ile 1507 arasında “Mona Lisa”.
Seyahatleri boyunca, Leonardo bastırılamaz merakıyla sürekli araştırma yaptı ve gözlemlerini ters yazı ile defterlerine kaydetti. Ludovico Sforza ve daha sonra da Cesare Borgia için çalışırken diğer birçok tasarımının yanında helikopter, tank, güneş enerjisi ve bir hesap makinesi tasarımları da yaptı. Aynı zamanda bir mühendisti, garnizonlar, toplar ve hareket ettirilebilen barikatlar tasarladı.
Oldukça kabarık bir liste oluşturan epik başarılarına rağmen, Leonardo kronik erteleme huyu yüzünden işverenleri tarafından sürekli kovuldu. Parçalar tahmin ettiğinden de uzun yıllar alıyordu ve bir çoğu asla bitirilmedi bile.
Leonardo ayrıca oldukça çalkantılı bir aşk hayatına da sahipti. 1746’da oğlancılıkla suçlanan Leonardo büyük ihtimalle homoseksüeldi. Asistanı Salai, hırsızlık ve elbiselere çok fazla para harcamakla suçlanmıştı, ama muhtemelen aynı zamanda Leonardo’nun sevgilisiydi de. Leonardo, ünlü tablosu “Vaftizci Yahya” da dahil olmak üzere Salai’nin bir çok resmini yaptı ve 1519’da öldüğünde “Mona Lisa”yı ona bıraktı.
LUCREZIA BORGIA
Doğum Tarihi: 1480.
Meslek: Asil, Papa’nın Kızı.
Çocukluğundan itibaren Papa’nın entrikaları için bir piyon olarak yetiştirilen Lucrezia, Papa’nın emelleri için üç defa evlendi. İlk evliliği henüz on üç yaşındayken, Papalık ile Milan ilişkilerinin iyileşmesi için Giovanni Sforza ile gerçekleşti, ancak Papa Milan’a düşman olduğunda, Giovanni’nin evliliğinin bir amacı kalmamıştı. Cesare Giovanni’yi ölümle tehdit etti, o da kaçtı. Evliliği geçersiz kılmak için, Papa sonunda Giovanni’nin iktidarsız olduğunu açıkladı.
Bu evliliğin sona ermesiyle Papa bir başkasını ayarlamakta serbestti, bu sefer Napoli ile ilişkileri güçlendirmek için, Aragon’lu Alfonso’yu seçti. Cesare, Lucrezia’nın dikkatini ondan aldığı için on dokuz yaşındaki Alfonso’dan nefret etmişti ve 1500 yılında, onu bıçakladı. Birçok ölümcül yara almasına rağmen Alfonso ölmedi. Mucizevi bir şekilde birkaç hafta sonra iyileşmişti. Alfonso imkansızı başarıp yataktan kalktığında Cesare Micheletto’ya onu boğmasını emretti. Lucrezia odadan atıldı ve yardım istemek için Papa’ya koşarken, Alfonso öldürüldü. Not: Bu Cesare’nin Lucrezia’ya yakın adamlardan ilk öldürdüğü değildi, 1498 yılında, Papalık sekreteri Pedro Calderon’u Lucrezia’ya yakınlaştığı için boğmuştu.
Lucrezia’nın üçüncü kocası Alfonso d’Este, anlaşılır bir şekilde, onunla evlenmeye pek istekli değildi, ancak Papa’nın orta İtalya hakkındaki planları Ferrara ile ilişkilerini sağlamlaştırmasını gerektiriyordu, bu yüzden hesabı dengelemek için, Alfonso’nun babası Ferrara Doç’u Ercole d’Este’ye diğer ayrıcalıkların yanında 300,000 duka ödedi.
İkili evlendi ama birbirlerine sadık değillerdi. Lucrezia şair Bembo ve Francesco II Gonzaga ile yatmıştı. İlişkileri Francesco frengiye yakalandığında sona erdi.
Lucrezia 1519 yılında sekizinci çocuğunu doğururken öldü.
“Diğer yedi çocuğa ne oldu?” diye sorabilirsin. Cevabı gelecek haftaya, Aşk Gecelerinin Öteki Yüzü’nde.
MARIA AUDITORE
Doğum Tarihi: 1432.
Meslek: Yazar, Soylu.
“Yarın Torta Bolognese yapacağım. Marketten yumurta ve et almaya çıkarım, güneş kırların üstünde doğarken de fırını açmak için tam vaktinde dönmüş olurum. Ne ayrıcalıklı bir hayat yaşıyoruz. Tüm bu verilenlerin geri alınacağı bir günün gelebileceğini akla getirmek ne kadar da zor.”
Bunlar Maria’nın günlüklerinin son yazıları.
Güçlü banker aile Mozzi ailesine mensup olan Maria, birçok önemli bilgin tarafından çevirisi yapılan ve şu anda Floransa’daki Uffizi Galeri’sinde sergilenen çok-sesli günlüğüne göre, zamanının en ünlü tarih kaynaklarından biriydi.
Artık, Animus sayesinde, günlüklerinin neden yarıda kesildiğini biliyoruz. Kocası Giovanni’nin tutsak edilmesinden sonra, Floransa muhafızları tarafından kötü muamele gören Maria yarı-katatonik bir hale geçmişti. Villa Auditore’de Ezio’nun kardeşi Claudia tarafından bakılan Maria, Ezio ona en küçük oğlu Petruccio’nun bir zamanlar yaptığı gibi seyahatleri sırasında topladığı tüyleri getirene kadar yıllar boyunca sessiz kaldı. Ezio’nun hediyesiyle hayata dönen Maria’nın morali o günden beri sürekli arttı.
MARIO AUDITORE
Doğum Tarihi: 1434.
Meslek: Condottiero, Soylu.
Toskana kırsal bölgesinde devriye gezen birkaç önemli condottieriden biri olan Mario Auditore doğuştan bir liderdi. Askeri kariyerine altı yaşında, Floransa ve Milan güçlerinin karşı karşıya geldiği Anghiari Savaşı’nda oynadığı önemli rolle başlamıştı. Babası ile çıktığı Monterchi seferi sırasında yolda Milan kuvvetlerinin sürpriz bir biçimde gelişini gösteren toz bulutlarının oluştuğunu Floransalı general Micheletto Attendolo’ya haber vermişti. Mario sayesinde, Milanlıların saldırısı önlendi ve savaşı Floransalılar kazandı.
Mario Anghiari’de Floransa tarafında olmasına rağmen, kariyerinin büyük çoğunluğunda Toskana bölgesinin hakimiyetini ele geçirmek isteyen Floransa’nın planlarını bozarak, evi Monteriggioni’nin çıkarlarını savundu.
Mario’nun küçük kardeşi Giovanni bankacılık alanında bir kariyer için 1454 yılında Floransa’ya gittiğinde, Mario, daha sonra Giovanni’ye gönderdiği bir mektupta “hesap kağıtlarını doldurmaktansa bir erkek gibi savaşmayı tercih ettiğini” söylüyordu.
Giovanni’nin ölümünden sonra, Mario Ezio, Claudia ve Maria’yı aile Villa’sına getirdi ve Ezio’ya Suikastçılar ve Tapınakçılar arasındaki meseleden bahsetti. O günden sonra Ezio ve amcası ayrılmaz hale geldiler.
NICCOLÒ MACHIAVELLI
Doğum Tarihi: 1469.
Meslek: Filozof, Yazar, Politikacı.
“Silahsız peygamberler daima yok edilmiş, buna karşılık silahlı peygamberler ise hep başarılı olmuştur”.
Bu alaycı sözler Rönesans’ın en büyük beyinlerinden biri olan Niccolò Machiavelli tarafından yazılmıştı. Realist felsefenin öncüsü sayılan Machiavelli, tüm insanların kötücül olduğuna ve eğer fırsat bulurlarsa bu doğaları gereğince davranacaklarına inanıyordu.
Floransalı bir avukatın üçüncü oğlu olan Machiavelli babasından gramer, retorik ve Latince dersleri aldı. 1494 yılında, katip ve elçi olarak devlet hizmetine girdi. Floransa diplomatik konseyinin bir üyesi olarak, 1499 ve 1512 yılları arasında Fransa, İspanya ve Roma saraylarına gönderildi. Cesare’yle tanışması bu döeneme rastlıyordu. Genç General’den anında etkilenen Machiavelli şöyle yazıyordu: “Onda yanlış bir taraf göremiyorum.” Machiavelli Cesare’yi takip etti, onun savaşa bakış açısını öğrendi, ta ki 1500 yılında Suikastçılar’ın fiili lideri olana kadar.
1500 ve 1503 yılları arasında Roma’ya yerleşti, ancak bu aralıkta ne yaptığı bilinmemektedir.
1503 yılında, Floransa askeri kuvvetleri ve şehrin savunmasının başına getirildi. Floransa’nın, tarafsız paralı askerlere karşı süregelen başarısını devam ettirmesinde çıkarı bulunan kişileri orduya aldı. Bu stratejisi 1509 yılında, Floransa Pisa’yı yendiğinde işe yaramış gibi görünüyordu.
Machiavelli, Medici ailesi yönetimden uzaklaştırıldığında Floransa hükümetinde kalmaya devam etti. Ama, Medici döndüğünde, onu tutukladılar ve işkence ettiler. Onlara karşı komploya karışmakla suçlanıyordu.
Yanlış bir hareketini bulamayan Medici, Machiavelli’yi sürgüne gönderdi. Emekli olup “Prens”, “Titus Livius’un İlk On Yılı Üzerine Söylev” ve “Floransa’da Komplolar ve Karşı-komplolar Tarihi” adlı ünlü yapıtlarını yazmak üzere Santa Andrea’daki konağına çekildi.
Machiavelli 1527 yılında öldü. Gömülü olduğu yer bilinmemektedir.
PANTASILEA BAGLIONI
Doğum Tarihi: 1476.
Meslek: Ev hanımı.
Zararsız görünmesine karşın, Pantasilea uzun bir savaşçı geçmişe sahip bir soydan gelir. Perugia yöneticileri olan Baglioni ailesi uzun bir süredir Oddi ailesiyle savaş halindeydi, şehir meydanındaki küçük çarpışmalar neredeyse günlük rutine dönmüştü. Bir noktada katedral kışla olarak kullanılmıştı. 1500’de, Astorre Baglione’nin düğünü sırasında Oddiler saldırdı ve damatla birlikte birkaç kişiyi daha öldürdü. Baglioniler karşı saldırı yaptı ve Oddi ailesinden de birkaç kişi öldü. Düğün bir katliama dönmüştü.
Pantasilea böyle zorlu bir hayata başladığından akıllı, korkusuz ve sertti. Ve kocasının aksine, oldukça diplomatikti de.
Pantasilea keskin stratejik zekasıyla tanınırdı: “Bu kız ne zaman bir engelle karşılaşsa, Tevere nehrinin suları gibi, usulca yönünü değiştirir ve sonunda almak istediğini alır. Artık onun olduğuna göre, bu ikiniz için de işe yarasın.” 1498 yılında Bartolomeo ve Pantasilea’nın evlendiğini öğrendiğinde Doge Agostino Barbarigo böyle yazmıştı.
PIETRO ROSSI
Doğum Tarihi: 1470.
Meslek: Oyuncu.
İlk olarak 1494 yılında, Ferrara’daki Ercole d’Este tiyatrosunda oyunculuk yapan Pietro, Üç Lütuf’tan birini canlandıran aktrislerden biriyle yatakta yakalanınca Roma’ya gitmek üzere kumpanyadan ayrıldı. Diğer ülkelerdeki tiyatroların aksine, İtalyan oyuncu topluluklarında kadınlar da yer alırdı. Bunun için öne sürülen sebep, eğer izleyiciler arasındaki erkekler kadınların tüm şeytani çekiciliklerine maruz kalırlarsa, onlara kişisel olarak karşı koyabilecek olmalarıydı. Tabii bir çok insan bu yüzden tiyatroya gider, daha erdemli olmak için…
Roma’ya ulaştığında Pietro, Klasisizm onu yatıştırmasa da, Antik Roma oyunları olan Seneca, Plautus ve Terence’ı sahneleyen Kardinal Raffaele Riario’nun tiyatro ekibine katıldı. Ayrıca Pietro’nun ismine Rosa in Fiore’nin defter kayıtlarında da sık rastlanır.
Oyuncular işte.
SALAI
Doğum Tarihi: 1480.
Meslek: Çırak.
Gian Giacomo Caprotti da Oreno (bunu hızlı hızlı üç defa söylemeyi dene) 10 yaşında erişkin bir genç iken Leonardo da Vinci’nin yanına çırak olarak verildi.
Leonardo’nun notlarında da görüldüğü üzere, ikili çok çabuk kaynaştı: “İkinci gün elimde ona göre dikilmiş iki gömlek, bir çift çorap ve bir yelek vardı, bunların parasını ödemek için kenara biraz para ayırdığımda parayı cüzdandan çaldı; ona bunu asla itiraf ettiremesem de bundan oldukça emindim. Ertesi gün Giacomo Andrea ile yemek yemeye gittiğimde bana Gian Giacomo’nun iki kişilik yemek yediğini ve üç şişe baharatı devirip şarabı da yerlere döktüğü için dört kişilik daha zarara uğradığını söyledi.”
Leonardo çırağını “hırsız, yalancı, dik başlı, obur” olarak tanımlasa ve ona Salai (romantik epik eser “Morgante”deki küçük şeytan) adını taksa da, ikili Efendi’nin ölümüne kadar hayatlarını birbirlerine adadılar. Leonardo Salai’ye tablo kompozisyonlarında yardım etti, sıkça onu kefaretini ödeyerek hapisten çıkardı ve öldüğünde şarap mahzeninin yarısını Salai’ye bağışladı. Çırak Mona Lisa’ya bile sahip olmuştu.
Bu ya gerçek aşktı, ya da Salai gerçekten şanslı veledin biriydi.
HEDEFLER
AUGUSTINE OBERLIN
Doğum Tarihi: 1468.
Meslek: Demirci.
Bunun hakkında ufak bir geçmiş buldum. Kendi işini kurmak için emekli olmadan önce Borgia emrinde birçok savaştan sağ kurtulan İsviçreli bir paralı askerdi. Abstergo kayıtlarında onun hakkında şöyle diyor: “Auguste Oberlin Borgia propagandasını yayar, çoğunlukla anlatmak istediğini balyozuyla anlatır.”
Şu balyozdan sakınmak en iyisi olacak.
CESARE BORGIA
Doğum Tarihi: 1475 veya 1476.
Meslek: Asil, Papalık Kuvvetleri Generali.
Rodrigo Borgia’nın metresi Vannozza’dan doğan oğlu Cesare hukuk okudu, ardından henüz on sekiz yaşındayken kardinal oldu. Bu sırada, Rodrigo’nun en sevdiği oğlu, Cesare’nin büyük kardeşi Juan Papalık Kuvvetleri Generali olmuştu. Cesare kardinal olarak geleceği olmayan bir hayatı olacağını, ağabeyinin ise her şeyi alacağını fark etti. Ne yapması gerektiğini tam olarak biliyordu. Juan gitmeliydi.
1499 yılına gelindiğinde, Juan ölmüş, Cesare ise General olmuştu. Fransız kraliyet ailesinden bir gelinle evlenerek karısının ünvanını ve Kral Louis ile yakınlığını korudu. Kral’ın güçlerinin de yardımıyla, Cesare Romagna üzerine yürüdü.
Güce karşı acımasız ihtirasının eşi benzeri yoktu. Şunu iyi anla: Cesare Faenza’yı fethettiğinde, şehrin sevgili Lordu, on yedi yaşındaki yiğit Astorre III Manfredi’yi ordusuna katılmaya davet etti. Astorre ve Cesare gerçekten iyi anlaştılar, anca Astorre Cesare’ye tehdit teşkil ediyordu: Astorre kan bağından dolayı Faenza Lordu idi. Böylece, Cesare Roma’ya döndüğünde, Astorre ve erkek kardeşini ayaklarına kaya bağlatıp Tiber nehrine atarak boğdurdu.
Cesare ayrıca zeki bir general olduğunu da kanıtlamıştı. Papa’nın yardımıyla Urbino şehrini savaşmadan almıştı. Planı basitti: Papa sözde müttefiki olan Dük’ten geçici olarak şehirdeki topları istedi. Dük topları gönderdiğinde Urbino savunmasız kalmıştı ve Cesare de gelip şehri işgal etti.
Etrafındaki herkes için kapalı bir kutu olan Cesare’nin – bir defasında Isabella d’Este Cesare’ye bir zaferini kutlamak üzere yüz maske yollamıştı – güdüleri düşmanları tarafından okunamazdı ve davranışları acımasızlığıyla ünlüydü.
DONATO MANCINI
Doğum Tarihi: 1473.
Meslek: Yüzbaşı.
Borgia emrindeki kıdemli bir asker olan Donato ayrıca şehir muhafızı olarak da görev yaptı. Saray tarihçileri onu soğuk, sadık bir görev adamı ve mükemmel bir binici olarak tarif eder.
Onun hakkında pek derin bilgilere ulaşamadım ancak Abstergo sunucularında onun hakkında ufak bir veri var: “Cesare’nin en iyi atlılarından biri olan Donato Mancini’nin yeteneğini gölgede bırakan tek şey yine kendi egosuydu.”
Cesare adamlarını nasıl seçeceğini iyi biliyormuş.
DUCCIO DE LUCA
Doğum Tarihi: 1462.
Meslek: Tüccar.
Claudio Auditore ile gemileri yaktıktan sonra, kayıtlarda yazılana göre Duccio’nun evlilikle Pazzi ailesine katılması 1478 Komplosu’nu takip eden sürgünle kısa kesilmişti. Tekstil loncalarına yapılan bazı yüksek miktarlardaki bağışlar sayesinde Duccio bir yün tüccarı oldu ve Floransa mallarını tüm İtalya’da satmaya başladı.
İş dünyasında pek de sevilen bir adam değildi, Sienalı bir yün tüccarının günlüğünde, “Bana ipekleri satan tombul herif benim iplik fiyatlarında cahil olduğumu düşünüp benden daha fazla para koparmaya kalkıştı. Onu enayi yerine koyup yalnızca kırmızı ipekleri aldım, halbuki marketten alması çok daha pahalıya gelirdi. Kimmiş bakalım piyasadan habersiz olan?” diye yazıyordu; adam muhtemelen Duccio’dan bahsediyor olmalıydı çünkü adamın kitaplarında aynı kişiden “şaklaban”, “domuz” ve “orospunun evladı” olarak da bahsediliyordu.
Roma tersane kayıtları Duccio’nun, muhtemelen kantaşı ticaretine başlamak amacıyla, 1490 yılında ufak bir gemi aldığını yazıyordu. Maalesef, kârlı olabilmesi için daha büyük bir gemi isteyen kantaşı ticareti için Duccio’nun gemisi küçük kalıyordu. Kendi kayıt defterleri 1490-1496 yılları arasında yok denecek kadar az kâr ettiğini yazıyordu. 1497 yılında, kantaşı taşımacılığını bıraktı, bunun yerine şehirler arasında farklı mallar götürüp getirmeye başladı. Savonarola’nın hakimiyeti sırasında Floransa dışında bazı yasadışı malların kaçakçılığı işlerinden küçük de olsa başarıya ulaşmıştı.
Nihayetinde, şansı ters döndü ve 1520’de beş parasız olarak öldü; sağlık kayıtları çok net olmasa da ölümü Roma’da yiyecek ararken bir köpeğin ısırması sonucu kaptığı kuduzdan kaynaklanmış gibi görünüyordu.
ERCOLE MASSIMO
Doğum Tarihi: 1474.
Meslek: Asil, Hermetist.
Bazı tarihçilerin Rönesans Roması’ndaki en varlıklı aile olduklarını söylediği Massimo ailesinde dünyaya gelen Ercole, kökleri Herkül ve bir perinin ilahi birleşimine dayanan bir soydan gelir. Önemli bir politikacı ve asker olan bir diğer Massimo ailesi mensubu, Maximus’un yükselişi ile aile iki papa, sayısız kardinal ve elçi çıkarmıştır. Massimolar ayrıca büyük sanat üstadlarıydı, İtalya’daki ilk basılı kitap onların Roma usulü palazzosunda basılmıştı.
Ercole aile geleneği içinde bir istisna olmadı, Roma kütüphanesinin kurulması ve şekillendirilmesine katkıda bulundu ve varlıklı Romalı banker Agostino Chigi ile birlikte çalışarak çeşitli sanat eserlerini finanse ettiler. Papalık dairelerini dekore etmek üzere ünlü ressam Perugio’yu Vatikan’a davet etmesi için Papa’yı ikna etmeyi bile başarmıştı.
Otuz yaşına geldiğinde, Ercole yazıtları Floransalı bilgin Marsilio Ficino tarafından çevrilmiş olan Hermes Trismegistus’un öğretilerine kendini fazlasıyla kaptırmış görünüyordu. Tüm o yeni yetme, yaldızlı, ıvır zıvır sihir ve simya öğretilerinin aksine, Hermetistler insanın ilahi gücüne, insanın içinde evreni taşıdığına ve tam tersinin de geçerli olduğuna inanıyor, Roma tanrıları ve Hıristiyan/Musevi/İslam tanrısını insanla aynı seviyeye koyuyordu (burada politik olarak nasıl düzeltme yaptığıma dikkat et, tüm bunlar inançtan değil, korkudan kaynaklanıyordu, bu yüzden buna fazla alışmasan iyi edersin). Ercole Roma’daki hermetik topluluğa katılmıştı ve zamanının önemli bir kısmını buradaki aktivitelere ayırıyormuş gibi görünüyordu.
Massimo palazzo kütüphanesindeki kayıtlarda Leonardo Da Vinci’nin burayı sık sık ziyaret ettiği yazıyordu. Bir girdi onu şöyle tanımlıyordu: “Leonardo, Eksalansları Ercole’nin arkadaşı.” Belki Leonardo onunla Pisagor tapınağı araştırmasını paylaşmıştı.
Sana daha fazlasını anlatabilmek isterdim ancak gizli topluluklar genelde tarihçiler için ortalıkta kayıt bırakmıyorlar.
GASPAR DE LA CROIX
Doğum Tarihi: 1466.
Meslek: Keskin nişancı.
Buna Abstergo veritabanında rastladım: “Gaspar de la Croix mükemmel bir nişancı olmasının yanında silah mühendisliğinde de müthiş derecede yetenekliydi.”
Keskin nişancı tabiri 16. yüzyılda henüz oluşmamış olsa da Gaspar bu alanın öncüsüydü. Tüfekteki yeteneği ona her türlü yakın savaşta üstünlük sağlıyordu ve Cesare de onun bu yeteneğini savaşın başlangıcında kolay hedefleri yok etmek için kullanırdı.
IL CARNEFICE
Doğum Tarihi: 1473.
Meslek: Cellat.
Tarih kitaplarında Il Carnefice hakkında hiçbir şey yok, bu yüzden ben de Abstergo ana bilgisayarında ufak bir araştırma yaptım. Elime şunlar geçti: “Öteden beri Borgia’nın müttefiki olan Il Carnefice kalabalığın onaylayan gürültüleri için adam öldürürdü.”
Onun hakkında ulaşabildiğim bir diğer ufak bilgi parçası ise kendisini bir tür çarpık sanatçı olarak gördüğüydü. Sanırım bu kalabalık kısmını açıklıyor. Birilerini infaz ederken bazı numaralar yapıyor muydu merak ediyorum, yoksa asıl numara kolu nasıl indirdiğinde mi yatıyordu?
JUAN BORGIA THE ELDER
Doğum Tarihi: 1446.
Meslek: Kardinal, Cesare’nin Kişisel Mali Danışmanı.
Rodrigo Borgia’nın Kardinalliğe seçtiği on yeğeninden ilki olan Juan, Borgia sarayında ayrıcalıklı bir yer arayışındaydı. Valois Baronu’nu Fransız damak tadıyla etkileyerek, 1499 yılında Cesare’nin genç General’le anlaşma yapmasını sağlamıştı.
Papalık Törenler Baş Sorumlusu Bouchard’ın kaydettiği bir olayda, Juan ve Cesare oturmuş finansal bir mesele tartışırken, bir kâhya bir kadeh şarap getirir. Juan bir yudum alır, şarabın yanlış şarap olduğunu söyler ve afallamış kâhyayı gerçek şişeyi içip bitirmekle suçlar. Ardından şarabı kâhyanın başından aşağı döküp ateşe verir. Şans eseri şarap alev almayan cinstendir, ne var ki, ateş söndürüldükten sonra kâhya yine de idam edilir.
Bu tür olaylar Cesare’yi oldukça etkilemiş olacak ki, Rodrigo Borgia’nın bankeri Agostino Chigi’den uzak durup Juan’a çeşitli sorumluluklar vermeyi seçmişti.
Juan kademeli olarak Roma’nın mali işlerinin başına getirilmişti. Şehrin vergi gelirlerinin büyük bir kısmıyla arkadaşlarına partiler verirdi, bir defasında yalnızca bir kez kullanılmış olan yüz adet altın tabağı Tiber nehrine fırlatmıştı, böylece aynı eylemi saf gümüş tabaklarla yapan Chigi’yi de geçmişti. Bu partilerin halka açık kısımlarına Romalı vatandaşlar da çağrılırdı ancak birçoğu gizliden gizliye paralarının çok daha yararlı işlere harcanabileceğinden yakınırdı.
LANZ
Doğum Tarihi: 1480.
Meslek: Hırsız.
Lanz adında, Roma’da bir çok yerel olaya karışmış gibi görünen bir hırsız hakkında kısa bir bilgi buldum. Abstergo dökümanlarına göre, Lanz Cento Occhi çetesiyle birlikte takılmış, çetenin adı “Yüzlerce Göz” anlamına geliyor. Bunun bir metafor olduğunu sanıyorum ama yine de DİKKAT et.
LIA DE RUSSO
Doğum Tarihi: 1476.
Meslek: Kaçakçı.
Bu hanım radarın epey altından uçmuş olmalı. Abstergo’nun onun hakkında tuttuğu tek kayıt şu gibi görünüyor: “Tapınakçılar’a gizli ve kaçak mallarıyla destek veren Lia de Russo yüzyılın en iyi anlaşmalarına giden yolda yalan söylemekten ve adam öldürmekten kaçınmamıştı.”
Bu oldukça garip, bu veri kısa bir süre önce oluşturulmuş. Abstergo neyin peşinde merak ediyorum.
MALFATTO
Doğum Tarihi: Bilinmiyor
Meslek: Doktor.
Abstergo veritabanında şöyle yazıyor: “Roma’nın yoksul kesimlerinde dehşet saçan Malfatto, onu fark etmeyecek kadar talihsiz olanları avlardı.”
Bunun dışında bulabildiğim tek veri 1502 yılında Rosa in Fiore’nin yöresinde gezinen maskeli bir doktor haberiydi. Bu adam gerçekten de kötü bir habere benziyor ve son zamanlarda çok fazla kötü haber okudum.
MICHELETTO CORELLA
Doğum Tarihi: 1470.
Meslek: Cellat.
Tarihteki en soğukkanlı katillerden biri olan bu sadık yardımcı, Micheletto, genellikle Cesare’nin kurbanlarının gördüğü son kişi olurdu.
Valensiya, İspanya’dan gelen bu ölümcül silah Cesare ile birlikte büyümüştü, ondan biraz daha büyüktü ve daima onun koruyucusu olmuştu. Cesare’nin kişisel celladı olmasının dışında, ayrıca bir condottiero idi, Cesare adına ordulara komuta etmiş ve bir ara Piombino yöneticiliği yapmıştı.
Önemsiz konuları bir kenara bırakıp öldürdüğü insanların listesine bakalım:
Camerino Lordu Giulio Cesare da Varano ve oğullarından üçü.
Aragonlu Alfonso, Bisceglie Dükü ve Lucrezia’nın ikinci kocası.
Oliverotto de Fermo ve Vitellozzo Vitelli, eş zamanlı olarak boğulmuşlardı.
Astorre Manfredi, Faenza Lordu.
Francesco Troche, Papalık Sekreteri.
Ve burada kaydı geçmeyen onlarcası daha. Micheletto kurbanlarını sessizce boğması ve cesetlerini ortadan kaldırmasıyla ünlüydü.
OCTAVIAN DE VALOIS
Doğum Tarihi: 1448.
Meslek. Fransız Generali.
Uzaktan kuzeni XII. Louis’nin 1498 yılında umulmadık bir şekilde taç giymesi, Valois Baronu Octavian’ı, Louis’nin yeni İtalya seferinde yüksek rütbelere getirdi.
Kral’ın sekreterinin kayıtlarına göre, Baron “yalnızca acemi eğitimi almış, gerçek saha deneyimi olmayan bir adam” idi. Yaptıklarından daha sonra şöyle bahsetmişti: “Birinin ailesi için yapması gereken şeyler”.
Valois Cesare ve Juan Borgia ile Fransa’ya, Cesare’nin ikinci karısı Charlotte’a kur yapmaya geldiklerinde karşılaşmıştı. Birlikte sarayda bir ay geçirdiler, daha sonra Baron İtalya’ya gitmek üzere ayrıldı.
İkili arasında şifrelenmiş halde geçen ve yalnızca kısa bir süre önce çözümlenmiş olan mektuplarda, “İtalya hakkındaki planlarımız” olarak bahsedilen bir şey geçiyor ve Fransa Kralı’nın da bu planlara suç ortağı olduğundan bahsediliyordu.
Valois Baron’u adamlarıyla birlikte 1500 yılında Roma’ya yürüdü. Amacının ne olduğu ise hâlâ belli değildir. Her halükarda, tam bu sırada, Bartolomeo ve adamları tarafından saldırıya uğramışlardı.
PEDER RISTORO
Doğum Tarihi: 1465.
Meslek: Rahip.
Minim Tarikatı biraderlerinden. Saray kayıtları, onun yozlaşmış ayinlerini sorgulayan kendi tarikatındaki üyeleri öldürdüğünü söylüyor.
Abstergo sunucuları onun hakkında: “Birader Ristoro takva ve açlık yemini etmiş ama bunu hiçbir zaman yerine getirmemişti. Paranoyak, tehlikeli bir adamdı.” diyor.
Biliyor musun, böyle bir rahibi ziyaret etmek günah çıkarmayı oldukça ilginç hale getirebilir.
RODRIGO BORGIA
Doğum Tarihi: 1431.
Meslek: Papa, İtalyan Tapınakçıları’nın Lideri.
Vatikan’ın altındaki Mahzen’den gizli bir silahla dönmeyi başaramayışının ardından, Rodrigo meşum alametler göstermeye başlamış gibi görünüyordu.
1500 yılı Haziranında, St. Peters’ın çatısındaki sivri uçlu kulelerden biri düşmüş, düşerken demir kirişlerden birini de yerinden oynatmış ve bu demir kiriş de Bazilika’da yürürken Papa’nın bir kaç adım ötesine gürültüyle düşmüştü. Ertesi gün, Vatikan’daki bir oda başına yıkılmıştı. Odadaki herkes ölmüş, yalnızca Papa’nın başının biraz üstünde asılı kalan bir saçak onu ölümden korumuştu. Ardından, birkaç hafta sonra, yüksek ateşle yatağından kalkamaz duruma gelmişti. Son olarak o yılın sonunda, avlanırken bir erkek geyiğin saldırısına uğramıştı.
Bu kazaların her birinin ardından Rodrigo Cesare’ye daha fazla bağımlı hale geliyordu, General’in askeri hareketlerinin finanse edilmesi için bağışların toplanması ve Papalık hazinesini dolu tutmaya yetecek kadar hızlı florin akışı yoksa kardinallerin öldürülmesi gibi işler de bunlara dahildi. Papa ayrıca Romalı kadınlardan da fazlasıyla istifade ediyor gibi görünüyordu, bu durum kızı Lucrezia ile birlikte “tensel ziyafetlere” katılmayı da kapsıyordu.
1503 yılı Temmuz ayında, Büyük Juan Borgia’nın ölümünün ardından, yeni Papalık sekreteri tarafından tutulan bir kayıt kaygılı haldeki Rodrigo’nun öteden beri bir kasada sakladığı “garip bir Elma’yı” Castello dışına çıkardığını öne sürüyordu.
Git gide daha da garipleşiyor.
SILVESTRO SABBATINI
Doğum Tarihi: 1472.
Meslek: Soylu.
Sabbatini ailesine mensup ve Raphael’in öğrencisi Andrea Sabbatini’nin kuzeni olan Silvestro, kendisine bahşedilen yüksek statü karşılığında Borgia için çalışıyordu. Cesare’yi “hayal kırıklığına” uğrattıktan sonra (kayıtlar onu ne yaparak hayal kırıklığına uğrattığını yazmaz, yalnızca işi batırdığını söyler), Micheletto Silvestro’nun sol kolunun dirsekten aşağısını kesmişti.
VIERI DE’PAZZI
Doğum Tarihi: 1454.
Meslek: Soylu.
Vieri de Pazzi zorbadan öte, tehlikeli bir insandı. On beş yaşına geldiğinde, babası Francesco ile Floransa’yı ele geçirmeye çalışan eğitimle bir katil olup çıkmıştı.
Çok şükür 1478’te Ezio onu öldürdü.
